Τι είναι η «μαύρη σκιά» που την λένε «μόρα»;

Πολλοί είναι εκείνοι που έχουν νιώσει μια «σκιά» από πάνω τους την ώρα του ύπνου... Οι «παλιοί» στα χωριά , αποκαλούσαν αυτή την σκιά «Μόρα».

Τα κύρια «συμπτώματα» είναι η ανικανότητα να μιλήσεις και να κουνηθείς, όταν αισθάνεσαι μεταξύ «ύπνου και ξύπνιου» αυτή την σκιά, που για όσους την έχουν νιώσει, μοιάζει με εφιάλτης.

Η επιστήμη μπορεί να μην δέχεται αυτά που λένε για την μόρα, το σίγουρο πάντως είναι ότι αυτή η σκιά υπάρχει, με όποιο όνομα κι αν λέγεται…

Έγκειται στον κάθε ερευνητή ουσιαστικά να αποδεχτεί ποια από τα χαρακτηριστικά που συνοδεύουν αυτό το φαινόμενο
είναι κύρια και ποια είναι δευτερεύοντα. Αυτό έχει συμβεί μέχρι στιγμής και στην οποιαδήποτε βιβλιογραφία ή σε οποιοδήποτε ερευνητή που διερευνά αυτό το φαινόμενο.

Υπάρχουν 5-6 χαρακτηριστικά:

1. αν είσαι ξαπλωμένος,

2. αν είσαι σε χαλάρωση,

3. αν νοιώθεις την αίσθηση της πίεσης στο στήθος,

4. αν νιώθεις ότι δεν μπορείς να αναπνεύσεις,

5. να μην μπορείς να κουνηθείς που είναι το βασικότερο όλων – η ακινητοποίηση της στιγμής

6. και βέβαια οι εικόνες που βλέπεις ή όλες αυτές οι αισθήσεις που αφορούν αυτό το θέμα.

“Η μυστική δύναμη πίσω από την μόρα”




“Πρόκειται για ένα ον που έχει συγκεκριμένη βούληση και συγκεκριμένο στόχο. Είναι μια δύναμη που μπορεί με πολύ ζωώδη ένστικτα να κινείται και να έρχεται σε επαφή με τον άνθρωπο κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες. Εκείνο που αντλεί από τον άνθρωπο σε τέτοιες περιπτώσεις είναι ενέργεια, ουσιώδης ενέργεια" λένε οι παπούδες μας.


"Για τον λόγο αυτό πολλά θύματα της μόρας ξυπνούν και νοιώθουν ότι είναι πάρα πολλοί κουρασμένοι, σαν να έσκαβαν όλη την νύχτα. Το μαρτυρούν! Και βέβαια ο τρόμος, ο οποίος νοιώθουνε τη στιγμή εκείνη, οδηγεί σε απώλεια αυτής της τόσο πολύτιμης ουσίας, της ζωτικής ενέργειας του ανθρώπου. Το χειρότερο που πρέπει να κάνει κανείς σε τέτοιες περιπτώσεις είναι να φοβάται, να τρομάζει, γιατί αυτός ο πανικός είναι εκείνος που ευνοεί τέτοιες καταστάσεις”.

“Πώς θα αντιμετωπίσω την Μόρα;”

” Η αντιμετώπιση γίνεται συνήθως ενστικτωδώς και αυθόρμητα. Αυτό που πολύ συχνά καταμαρτυρείται είναι ότι όταν κανείς νοιώσει ότι φτάσει στο έπακρο, εκεί που δεν αντέχει, φοβάται ότι θα πεθάνει, καταπιεσμένος, δεν μπορεί να κουνηθεί, έχει πανικοβληθεί, λέει μια προσευχή και εκεί λύνεται ο πολιορκητικός κλοιός. Πιστεύω ότι αυτό λειτουργεί, επειδή ακριβώς το άτομο επικεντρώνει όλη του τη δύναμη της αντίστασης πάνω σε ένα σύμβολο που εκείνη τη στιγμή είναι η προσευχή.

Πολύ συχνά μπορεί να είναι το «Ιησούς Χριστός νικά και όλα τα κακά σκορπά». Πάρα πολλές φορές το έχω ακούσει αυτό στις εκατοντάδες μαρτυρίες που έχω ακούσει για τέτοια περιστατικά. Περισσότερο αυτό που βοηθάει είναι ένα σύμβολο στο οποίο μπορεί κανείς να εστιάσει και να επικεντρωθεί τη συγκεκριμένη στιγμή με όλη του τη συνείδηση. προβάλλοντας αυτή την αντίσταση. Αυτό είναι κάτι που αποδεσμεύει τον μάρτυρα εκείνη τη δεδομένη στιγμή”.
Πηγή