Φροντίζουμε τα αδέσποτα με πράξεις και οχι στα λόγια

Σε σένα μιλάω που με βλέπεις αυτή τη στιγμή. Αφιέρωσε λίγο από τον πολύτιμο χρόνο σου να διαβάσεις αυτά τα λόγια.
Δεν θα σε κουράσω

Η φράση αγαπάω τα ζώα δεν σε κάνει φιλόζωο. Ούτε αν έχεις σκύλο στο σπίτι σου. Τουλάχιστον αυτός είναι σε καλύτερα χέρια από ότι εμείς. Ούτε οι κοινοποιήσεις σε βάζουν σε αυτή την κατηγορία, ούτε με το να πεις είδα ένα χτυπημένο ή αδέσποτο στο δρόμο τρεχάτε φιλοζωικές να το σώσετε. Που να πρωτοτρέξουν και αυτές, είμαστε τόσα. Μέσα σου είσαι φιλόζωος μα στην πράξη; Στην πράξη είναι λίγοι ή τουλάχιστον λίγους γνώρισα εγώ. Στην απογευματινή σου βόλτα πάρε μαζί μια κονσέρβα (0,61 λεπτά κοστίζει, έχουμε σβήσει την μάρκα γιατί δεν κάνουμε διαφήμηση) ή λίγη ξηρά τροφή. Πεινάω πολύ και διψάω και φοβάμαι εδώ έξω στη βροχή μόνο μου.
Κάποτε είχα κι΄εγώ τη γωνίτσα μου στο σπίτι, ανθρώπους να με αγαπάνε και να με χαϊδεύουν αλλά τώρα με την κρίση λένε πρέπει να κάνουν οικονομία και με πέταξαν στο δρόμο. Όμως εγώ είμαι ακόμα εδώ και τους περιμένω να έρθουν.
Αν με δεις μπροστά σου μην με χτυπήσεις, μην με διώξεις αν κουρνιάσω κοντά σου, ίσως μου λείπουν τ΄αφεντικά μου και θέλω να νιώσω λίγο αγάπη, μην με κλωτσήσεις αν θελήσω να παίξω μαζί σου όπως μου κάνανε σήμερα. Έχω κι΄εγώ ψυχή και αισθήματα. Ναι καλά διαβάζεις, αισθήματα πόνου και χαράς.
Μα δεν με βλέπεις; Όταν είσαι χαρούμενος γελάω μαζί σου και παίζω μα όταν είσαι λυπημένος κουρνιάζω κοντά σου και σε κοιτάω στα μάτια. Μπορεί να μην σου μιλάω μα η ματιά μου στα λέει όλα. Γιατί λοιπόν εσύ μου φέρεσαι τόσο απάνθρωπα; Γιατί δεν με σέβεσαι; Γιατί δεν μου φέρεσαι σαν να είμαι μέλος της οικογενείας σου;
Αχ και να ΄ξερες πόσα γιατί με κόβουν μέσα μου. Μήπως φταίω εγώ σε κάτι; Δεν ξέρω. Θα παραμείνω πάλι εδώ στο κρύο και στη βροχή να σε περιμένω να έρθεις να με πάρεις ή τουλάχιστον να μου δώσεις λίγο φαϊ. Μην λυπηθείς τα 0,61 λεπτά που κοστίζει μια κονσέρβα. Εσένα δεν σε σώζουν, εμένα όμως ναι. Είναι κάτι που θα με κρατήσει λίγο ακόμα ζωντανό.

Το κείμενο αυτό αποφάσισα να το μοιραστώ μαζί σας για το σκηνικό που έγινε μπροστά μου. Κάθε απόγευμα στην βόλτα μου πάιρνω πάντα μαζί μου μια κονσερβούλα ή ξηρά τροφή για κάποιο αδέσποτο που θα συναντήσω. Στην φωτογραφία είναι ο Blank έτσι τον έχω βαφτίσει. Προφανώς κάποιος τον παράτησε στο πάρκο και λίγο πολύ τον έχω αναλάβει. Εντύπωση μου κάνει που κάθετε κάθε μέρα στο ίδιο σημείο και περιμένει, ίσως το αφεντικό του να τον ξαναπάρει. Σήμερα λοιπόν αποφάσισε να παίξει με μια κοπέλα που περπατούσε. Το αποτέλεσμα ήταν να φάει μια κλωτσιά και μια πέτρα. Κρύφτηκε αμέσως και μετά το ξεκατίνιασμα μου με την κοπέλα πήγα να δω αν έχει χτυπήσει. Όταν με κοίταξε στα μάτια και άρχισε να με γλύφει ήταν σαν μου έλεγε αυτά τα λόγια κι΄έτσι πήρα την απόφαση να τα μοιραστώ μαζί σας.
Φιλοζωο λοιπόν φίλε μου δεν σε αναγκάζει κανείς να είσαι, όμως μην σηκώνεις το πόδι σου ή το χέρι σου σε αυτά. Αν έχεις τα νεύρα σου κοπάνα καλύτερα το χέρι σου στον τοίχο και μην ξεσπάς σ΄ένα σκυλί ή μια γάτα. Να σκέφτεσαι ότι και αυτό θα μπορεί να σε δαγκώσει ή να σου επιτεθεί αλλά δεν το κάνει. Εσύ λοιπόν γιατί;